site logo

Ilse Oosterlaken

All-rounder in de academische wereld

Onderzoekswebsites | Wetenschapscommunicatie | Academische Ondersteuning

Onderzoekswebsites
Wetenschapscommunicatie
Academische Ondersteuning

UITGEKOZEN: Het kind toch laten komen

Interview, Minor journalistiek

Naam: Truus de Boer (53)
Beroep: varieerde van kroegbaas tot administratief medewerker
Hekel aan: machtsmisbruik
Kan niet zonder: mensen om zich heen


“Toen de verpleegster me feliciteerde, heb ik niet gereageerd. Ik vond het geen felicitatie waard. Toch heb ik nee gezegd toen de arts me even later een abortus aanbood.

Ik was 23 en had geen serieuze relatie met hem. Onze eerste keer seks was meteen raak. Altijd gezegd dat ik het in zo’n geval niet zou houden. Kennelijk kan je toch pas zeggen wat je doet op het moment dat je de keus echt moet maken.


Dit is een kort interview voor een fictief damesblad dat ik tijdens mijn minor journalistiek (2006) geschreven heb voor het vak Publieksgericht Schrijven.


Hij bood nog aan om mee te betalen aan de opvoeding, maar dat heb ik geweigerd. Ik zei: “Ik heb een vader voor mijn kind nodig, geen Sinterklaas.”

Het bedrijf waar ik toen werkte, was nogal conservatief. Ik moest mijn ontslag nemen. Een ongehuwde werkneemster met een kind, dat kon echt niet.

Het was best zwaar. Mijn zoon bleek borderline te hebben. Een gedeelte van zijn jeugd heeft hij in behandelcentra doorgebracht.

Spijt is nutteloos, dat kan ik niet hebben. Je doet wat op dat moment juist is, de toekomst kun je toch niet overzien. Ik was nogal een alternatief type, experimenteel ingesteld. Wie weet hoe het met me afgelopen was als ik niet thuis had moeten zitten met een kind. Misschien heeft mijn zoon me wel voor een hoop rotzooi behoed.”